Cavalier King Charles Spaniel to rasa psów zakwalifikowana do IX grupy FCI – psy ozdobne i do towarzystwa, a przez American Kennel Klub włączone do „Toy Group”, czyli psy zabawki. To średniej wielkości, pełne wdzięku stworzenia o przyjaznym usposobieniu i dużej wrażliwości.
Pochodzenie rasy Cavalier nie jest w 100% znane, prawdopodobnie przywędrowały do Europy ze wschodniej Azji, skąd pochodzi Chin Japoński, o bardzo podobnym umaszczeniu. Cavalier pojawił się w Europie około 16 wieku, a rozkwit jego popularności przypada na 17 wiek, czyli czas życia Karola I oraz Karola II, ówczesnych królów Anglii. Cavalier jakiego znamy z portretów XVII wiecznych malarzy różnił się jednak od tego dzisiejszego – posiadał nieco dłuższą kufę i drobniejsze nogi.
Wenus z Urbino 1538 rok
Jednak mimo tych różnic, można dostrzec duże podobieństwo miedzy psami, a same obrazy z dawnych czasów stały się podstawą do zrekonstruowania rasy w XX wieku.
Czasy panowania Karola II
Cavalier zyskał wyższy status za czasów króla Karola II (1630-1685), który był wielkim miłośnikiem rasy i to właśnie od jego imienia wzięła się nazwa King Charles Spaniel – Spaniel Króla Karola. Według niektórych źródeł ciężko było zobaczyć władcę bez biegających wokół niego Cavalierów. Zwierzęta tak mocno pochłonęły jego uwagę, że często były powodem zaniedbywania królewskich obowiązków. Samuel Pepys pisze w swoim dzienniku: „można to uznać za lekką głupotę – ale król bawił się ze swoimi psami nawet w trakcie ważnych spotkań, nie zważając na obowiązki”. Karol II znany jest również z tego, że wydał specjalny dekret zezwalający Cavalierom wstęp do wszystkich miejsc publicznych oraz parlementu.
Również brat Karola II, James II przejawiał dużą sympatie do Cavalierów. Pewnego razu podczas śmiertelnie niebezpiecznego sztormu miał krzyczeć opuszczając łódź:
- ocalcie psy!
- …i pułkownika Churchilla – dodał po chwili zastanowienia.
Zmiana wzorca rasy
Pod koniec 17 wieku zaczęły wchodzić w modę psy z bardziej spłaszczoną kufą, na wzór Mopsa i China Japońskiego. To właśnie wtedy zaczęto prawdopodobnie krzyżować King Charles Spaniela z nowymi rasami, w wyniku czego zmienił się ich wygląd. King Charles Spaniel stał się od tej pory mniejszy i przypominał mopsa ze zwisającymi uszami, wklęśniętym nosem i długą falowaną sierścią.
Przez wieki rasa niemal zupełnie zmieniła swoje oblicze i dziś nie mielibyśmy Cavalierów, gdyby nie pewien Pan, który nazywał się Roswell Eldridge.
Konkurs na najbardziej Cavalierowego psa
Roswell Eldridge urodził się w 1857 roku i pochodził z biednej rodziny, jednak dzięki swojemu sprytowi i głowie do interesów stał się milionerem. W 1920 roku pojechał do Anglii na odbywającą się tam wystawę psów Crufts Dog Show. Ku swojemu zdumieniu odkrył, że brakuje tam Cavalierów znanych mu z 17 i 18 wiecznych obrazów. Co więcej, nie mógł ich znaleźć nie tylko na wystawie, ale również w całej Anglii. Sfrustrowany Eldridge ogłosił konkurs z nagrodą o wartości 25 funtów (w tamtych czasach była to pokaźna suma) dla najlepszego psa i suki w starym typie Cavaliera. Tak brzmiała treść ogłoszenia:
Dla psa znanego z portretów doby Karola II, z długą kufą i wydłużoną czaszką. Nagroda w klasie 947 i 948 zostaje ufundowana przez Pana Roswell’a Eldridge z Nowego Jorku i będzie kontynuowana przez 5 lat.
Nagroda dla 1 pary £25, 2 pary £2, dla trzeciej £1
Jak można się domyślić, hodowcy nie podchodzili do konkursu z wielkim entuzjazmem. Przez wiele lat pracowali nad utrwalaniem wzorca, który miał się odtąd zmienić. Mimo wszystko znalazła się garstka osób, której zależało na przywróceniu Cavaliera w starym typie.
Pierwszy konkurs
W 1924 hodowczyni, Pani Hewitt Pitt kupiła psa o imieniu Waif Julia jako prezent dla swojej mamy. Był to King Charles Spaniel o umaszczeniu Blenheim. Waif Julia wygrała pierwszy konkurs, a pani Pitt stała się jedną z ważniejszych osób w procesie przywracania starego wzorca rasy.
Ann's Son
W 1928 roku Pani Mostyn Walker zdobyła nagrodę w wysokości 25 funtów wystawiając psa o imieniu Ann's Son (na zdjęciu poniżej)
Ann's Son
To właśnie Ann’s Son stała się pierwowzorem rasy, którą znamy dzisiaj. Niestety Roswell Eldridge nie dożył rozstrzygnięcia konkursu, umierając w wieku 70 lat.
Uformowanie klubu i nadanie nowej nazwy Cavalier King Charles Spaniel
W latach 30 XX wieku nazwa King Charles Spaniel odnosiła się do mopsowatej odmiany Toys Spanieli. Żeby odróżnić dwa rodzaje psów, trzeba było wcielić w życie nową nazwę. W 1928 roku uformował się klub rasy King Charles Spaniel, a krótko po tym została wybrana nowa nazwa: Cavalier King Charles Spaniel. Słowo Cavalier pochodzi od obrazu King Charles Spaniels (‘The Cavalier’s Pets’), który znalazł się spotkaniu klubu:
King Charles Spaniels ('The Cavalier's Pets') 1845, exhibited 1845 Sir Edwin Henry Landseer 1802-1873 Presented by Robert Vernon 1847 http://www.tate.org.uk/art/work/N00409
Podczas spotkania został również ustalony wzorzec rasy, który miał obowiązywać przez następne lata.
Ustanowienie osobnej rasy
Mimo starań hodowców główny związek kynologiczny nie chciał zakwalifikować Cavalierów jako osobnej rasy. Argumentował to tym, że King Charles Spaniel jak i Cavalier są zbyt do siebie podobni. Dopiero w 1945 rasa zyskała własną podmiotowość. Od tej pory King Charles Spaniel i Cavalier King Charles Spaniel to dwie inne rasy mimo, że posiadają wspólną historię.
Belinda of Saxham i Daywell Roger
29 sierpnia 1946 roku w Avon School of Drama odbył się pierwszy pokaz Cavalierów, w którym wzięło udział 41 psów. Tytuł dla najlepszej suki został przyznany Belinda of Saxham w typie Blenheim (poniżej zdjęcie):
Belinda of Saxham
Tytuł najlepszego psa został przyznany Cavalierowi o imieniu Daywell Roger.W 1948 roku Daywell Roger zdobył pierwszy angielski tytuł championa.
Daywell Roger
Daywell Roger był bardzo popularnym reproduktorem i przyczynił się bardzo mocno do uformowania rasy Cavalier King Charles Spaniel.
